Ephemeral Eternities

Η ποιητική των σχημάτων και του χρώματος κατέχει δεσπόζουσα θέση στην ενότητα αυτή. Χρωματικές φόρμες αλληλεπιδρούν, συνδιαλέγονται και συνθέτουν καταστάσεις ενός συλλογικού γίγνεσθαι.

Άνθινα μοτίβα, οργανικές φόρμες του φυτικού μας κόσμου, είναι απρόσμενοι επισκέπτες εσωτερικών δομών του αστικού τοπίου. Στο μεταίχμιο πρωτότυπου και αντιγράφου, διαχρονικού και εφήμερου, αιώνιου και φθαρτού, ο φυτικός διάκοσμος μετατρέπεται σε συνώνυμο της αφαίρεσης.

Με τις συνθέσεις της παρούσας ενότητας επιδιώκω να ενεργοποιήσω συνειρμούς και συναισθήματα, ανοίγοντας χώρο για έναν διάλογο με τον θεατή. Η σχέση που προσδοκώ να οικοδομήσω μαζί του φέρει την αμεσότητα της ανθρώπινης ανάγκης για επικοινωνία — τόσο ατομική όσο και συλλογική — με τη φύση και τον δομημένο χώρο.